του Κώστα Σκανδαλίδη
για το «ΒΗΜΑ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ»Για βδομάδες ζήσαμε τα δάση να καίγονται, τη σοδειά και το βιος των αγροτών να καταστρέφεται, τις περιουσίες πολιτών να εξαφανίζονται, ανθρώπους να χάνουν ακόμη και τη ζωή τους. Και απέναντι, ένα κράτος να παραπαίει και την πολιτεία αμήχανη να παρακολουθεί. Όταν το κακό καταλάγιασε, πάνω στα αποκαΐδια είδαμε τους κυβερνώντες να υπόσχονται παυσίπονα αντί για θεραπεία. Για να θυμηθούν κάποιοι ότι ακόμη και τα παυσίπονα της περσινής πυρκαγιάς στη Χαλκιδική δεν έφθασαν εκεί και το πρόγραμμα αποκατάστασης των ζημιών από το σεισμό στη Λευκάδα το 2003 σταμάτησε μόλις ξεκίνησε η εφαρμογή του. Στην πλούσια γλώσσα μας αυτή η στάση συμπυκνώνεται σε δύο λέξεις: Περιφρόνηση και Εμπαιγμός.
Μόλις τελείωσε η παράσταση της φωτιάς ανέβηκε νέο έργο. Εν όψει εκλογών «Όλα στο σφυρί». Αυξήσεις στους στρατιωτικούς μετά τις εκλογές, αποκωδικοποιητές σε άτομα με αναπηρία, μερικά εκατομμύρια ευρώ δωροεπιταγή στην Εκκλησία, επιδότηση κάποιων θέσεων εργασίας, ποδηλατόδρομοι για να ανασάνουν οι πόλεις, επίδομα με ψίχουλα για να διασκεδάσουν τις υποσχέσεις στους τρίτεκνους και τόσα άλλα που δεν μπορείς να θυμάσαι πια από το ημερήσιο δελτίο παροχών. Εδώ και πολλές μέρες βομβαρδιζόμαστε με μέτρα που στοχεύουν να αποδείξουν ότι κάθε κοινωνική ομάδα που βρέθηκε στο περιθώριο ή περίμενε τον Αϊ Βασίλη από τον Μάιο του 2004, κάποια ελάχιστα ευρώ θα βρεθούν στη τσέπη της. Είτε τώρα, είτε – κυρίως – μετά τις εκλογές. Την ίδια στιγμή αν κάποιος αθροίσει όλα όσα ακούσαμε ως τώρα δε θα ξεπεράσει τα 100 εκατομμύρια ευρώ. Ξέρετε τι σημαίνει αυτό απέναντι στον ορυμαγδό των κερδών που σωρεύονται εδώ και τρεισήμισι χρόνια στους έχοντες και κατέχοντες με τις ταξικές επιλογές της κυβέρνησης; Το ένα δέκατο από αυτά που πήρε από αδύναμους με την αύξηση 1% του ΦΠΑ ή αν θέλετε από αυτά που χάρισε στους πλουσίους με τη μείωση του φόρου στα διανεμητέα κέρδη. Και αυτό στην πλούσια γλώσσα μας αποκαλείται με τις ίδιες λέξεις: Περιφρόνηση και Εμπαιγμός.
Αναζητώντας το λόγο που θα επιστρατεύσουν για να στηθούν πρόωρα οι κάλπες, οι κυβερνώντες σκέπτονται φωναχτά. Ομολογούν δημοσίως ότι θέλουμε εκλογές όχι γιατί υπάρχει κενό εξουσίας, πλήρης ακυβερνησία και παράλυση του κράτους, υπονόμευση εκ των έσω της οικονομικής σταθερότητας και εμφανής αναπτυξιακή υστέρηση και στασιμότητα. Αυτό θα ήταν ένας επαρκής λόγος. Αλλά γιατί αν δεν γίνουν εκλογές τώρα, ο προϋπολογισμός δεν θα αντέξει το βάρος των δεκάδων εξαγγελιών και των ανύπαρκτων παροχών. Κρύβοντας επιμελώς ότι η θριαμβευτική έξοδος από την επιτήρηση που οι ίδιοι μας εγκλώβισαν μπορεί να είναι πρόσκαιρη. Ανοίγοντας εκ παραλλήλου την κρυφή ατζέντα. Ασφαλιστικό, νέοι σκληροί έμμεσοι φόροι, πλήρης απελευθέρωση της αγοράς εργασίας που φέρνει ακρίβεια και ανεργία, ιδιωτικοποίηση του κράτους και ουσιαστική κατάργηση κάθε έννοιας δημόσιου συμφέροντος. Φαύλος κύκλος. Έτσι, όμως, περιφρονούν προκλητικά τους θεσμούς και εμπαίζουν ανερυθρίαστα τους πολίτες.
Δεν πέρασε πολύς καιρός από τότε που ο σημερινός Πρωθυπουργός με φονικό όπλο την καθημερινότητα έπληξε το ΠΑΣΟΚ και τον Κώστα Σημίτη. Βαπτίζοντας καθημερινότητα το υπέρτατο δικαίωμα των πολιτών. Το δικαίωμα στην ευημερία. Το δικαίωμα στην καλύτερη ζωή και στην δίκαιη κατανομή του πλούτου. Το δικαίωμα στην ίση και ανάλογη ανταπόδοση από την κατανομή των βαρών. Το δικαίωμα στη διασφάλιση των περιβαλλοντικών, κοινωνικών και οικονομικών συνθηκών που καθορίζουν την ποιότητα ζωής. Το δικαίωμα στο κοινωνικό κράτος, στο ασφαλές μέλλον.
Σήμερα η σκληρή καθημερινότητα εκδικείται τον κ. Καραμανλή. Γιατί αυτό το δικαίωμα που επανέρχεται στο προσκήνιο ως το κρίσιμο διακύβευμα της ερχόμενης εκλογικής αναμέτρησης το αντιμετώπισε από την αρχή με περιφρόνηση και εμπαιγμό.
Το δικαίωμα στην ευημερία προϋποθέτει κόμματα, πολιτικούς και πολιτικές που μπορούν να εμπνεύσουν τις αναγκαίες ανατροπές και να εγγυηθούν συγκεκριμένες λύσεις. Να μπορούν να σχεδιάσουν εθνικά και τολμηρά την πολιτική προστασία, να προσαρμόσουν τη χώρα και την οικονομία της στις κλιματικές και περιβαλλοντικές αλλαγές. Να μπορούν να εγγυηθούν ένα κοινωνικό κράτος που δεν τρέφεται με τα περισσεύματα του προϋπολογισμού αλλά διασφαλίζει τους όρους της δίκαιης αναδιανομής του παραγόμενου πλούτου. Να μπορούν να επιβάλλουν επιτέλους κανόνες και ρυθμίσεις στην αγορά, την παραγωγή, την κοινωνική οργάνωση και να διασφαλίσουν κράτος ποιότητας, διαφάνειας και αποτελεσματικότητας. Κι αυτό να το πράξουν μαζί με τους πολίτες χωρίς να τους εμπαίζουν και να τους περιφρονούν.
Ήδη η σύγκριση του ΠΑΣΟΚ που έφυγε με την ΝΔ που προέκυψε, ανατρέπει τους συσχετισμούς του 2004. το ΠΑΣΟΚ που έρχεται δεν φιλοδοξεί να συγκριθεί με τη ΝΔ, αλλά με τον εαυτό του και οφείλει να αποδείξει ότι αυτή τη φορά θα εγγυηθεί με συνέπεια και νέο ήθος το δικαίωμα στην Ευημερία. Τότε η νίκη θα είναι πράγματι μεγάλη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου